Het ware kerstverhaal

Blind geloof eindigt waar geïnformeerd weten begint

Voorheen schreef ik dat we als mensheid in de overgang zitten van geloven naar weten. Geloven is voor de figuurlijk blinden onder ons. Goed geïnformeerde mensen, die geloven niet, want zij weten immers hoe het wel zit. Gelovigen weten dit dus niet, en daarom geloven ze maar wat. Ze hebben in hun weten niet iets wat voor hen zeker is, waarop ze onafhankelijk van anderen kunnen voortbouwen. Ze hebben daarom elkaar nodig om dat gemis aan innerlijk weten te compenseren. Ze houden elkaar als het ware vast in de hypnose van het geloof. En wie als buitenstaander (voorzichtig) probeert deze hypnose te doorbreken, die krijgt vervolgens de volle laag over zich heen. Gelovigen beweren dat de Almachtige pure liefde is, maar wie niet volledig mee kan gaan in een bepaalde geloofsovertuiging, die krijgen in veel gevallen met het omgekeerde van liefde te maken. Deze ‘heidense ketters’ zijn soms zelfs hun leven niet meer veilig bij extreem fanatieke gelovigen. Deze nieuwsbrief is daarom ook voor deze blinde fanatici bedoeld. Stuur deze nieuwsbrief daartoe graag door naar deze blind-gelovige mensen. Vooral voor de mensen die zichzelf beschouwen als Christenen kan deze nieuwsbrief helpen om de hypnose te doorbreken, want hierin wordt namelijk de wetenschappelijke versie van het Kerstverhaal uit de doeken gedaan. In plaats van ‘doeken’ mag je overigens ook ‘lijkwade’ lezen.

De drie wijzen uit het Oosten heten Alnitak, Alnilam en Mintaka

Rond deze donkere dagen voor Kerst komen de drie wijzen inderdaad uit het Oosten, want daar komen ze aan het begin van de avond op. Hun meest noemenswaardige kerncompetentie is het heel erg goed kunnen wijzen, en daarom noemen we ze ook ‘wijzen’. Maar het was misschien toch duidelijker geweest wanneer we ze in het Nederlands ‘wijzers’ hadden genoemd. De drie Wijzers uit het Oosten wijzen naar de meest heldere ster aan het firmament. Deze ster noemen wij Sirius, en is eigenlijk een stelsel van drie om elkaar rondgaande sterren. De drie Wijzers vormen samen de zogeheten Gordel in het sterrenbeeld Orion. In het Oude Egypte werd Orion aangeduid als Osiris, en Sirius als Isis. Hun zoon werd Horus genoemd. Horus is onze zon. Wij hebben vervolgens Horus-zon verbasterd tot ‘horizon’, als de lijn waarboven de zon (ver-) schijnt.

Jezus Christus is de zon van God (genaamd Helios)

In de bijbel wordt Sirius aangeduid als Maria, en Orion als Jozef. Het sterrenbeeld van Orion lijkt met enig voorstellingsvermogen inderdaad op een man. In sommige oude geschriften wordt deze sterrenman afgebeeld met een zwaard in de ene hand en een schild in de andere, maar dat kunnen natuurlijk evengoed een hamer en een zaag zijn. Wellicht dat daarom in de bijbelboeken werd vermeld dat Jozef een timmerman is. De zoon van Jozef en Maria wordt in de Christelijke boekenbundel Jezus genoemd. Uiteraard gaat het hier net als bij Horus om onze zon, die in het Oude Griekenland werd aangeduid als Helios. Zo weten we (wetenschappelijk) dus dat Jezus de zon (van God) is. Velen geloven echter (geloofsmatig) dat Jezus de zoon van God is. In het Nederlands is het slechts een verschil van één letter ‘o’ tussen zon en zoon. In het Engels is het verschil tussen son en sun nauwelijks hoorbaar.

Jezus werd om 11:11 uur (UTC) gekruisigd

De bijbelse crucifix is het kruis van de Zodiak. De horizontale ‘balk’ wordt gevormd door beide equinoxen met elkaar te verbinden, terwijl de verbinding van beide zonnestilstanden de verticale ‘balk’ oplevert. Oude crucifixen (wat overigens Latijn is voor kruisigen) hebben rond het kruispunt van beide lijnen vaak een cirkel. Deze cirkel verwijst naar de zon Helios in het midden van deze dierenriem van twaalf omringende sterrenbeelden (die in de bijbel discipelen worden genoemd). Tijdens beide equinoxen duurt de dag (of de verlichte periode) van het betreffende etmaal even lang als de nacht (of de duistere periode). In deftig Nederlands spreken we van nachteveningen, wat een keurige vertaling is van de Latijnse woorden equi (gelijk) en nox (nacht). Tijdens de zonnestilstanden staat de zichtbare omloopbaan die de zon Helios aan de hemel maakt gedurende drie etmalen stil. Het gaat hier, voor alle duidelijkheid, om onze subjectieve waarneming vanaf het aardoppervlak, want het is de rotatie van dit aardoppervlak dat de waargenomen omloopbaan van een relatief stilstaande ster in het midden van ons zonnestelsel veroorzaakt. Omdat de waargenomen omloopbaan van de zon vanaf de winterzonnewende gedurende drie etmalen niet verder afzakt naar het zuiden (zoals in de voorgaande periode vanaf 25 juni tot 21 december het geval was), maar ook niet opklimt naar het noorden, kunnen we stellen dat Jezus, de zon van God, drie dagen dood is (op 22, 23 en 24 december). Op 25 december herrijst Jesus Christ (zoals de ‘sun of God’ in het Engels wordt genoemd) uit het graf en wordt wedergeboren. Vanaf dat etmaal beginnen de dagen weer te lengen, en vieren we sinds mensenheugenis het jaarlijkse Feest van het Licht. Dit jaar (2012) valt de kruisiging van Jezus (van 21 december 2012) precies op 11:11 uur UTC (UTC is de standaardtijd voor onze planeet). In Nederlandse tijd uitgedrukt is dat één uur later, dus 11 over 12. Velen kennen het zogenaamde 11:11-fenomeen. Zou de betekenis daarvan met de zonnewende van van 21 december te maken hebben?

De wetenschap van Kerst, Pasen, Hemelvaart en Pinksteren

Met Christ-mas (in het Engels) vieren we dus de (weder-) geboorte van de Christ, de Lichtbrenger, namelijk de zon Helios. Vanaf dat moment wordt het ieder etmaal iets langer licht, en iets korter duister. Het Kerstfeest is dus feitelijk het Comeback Feest (van het Licht). De bijbehorende nachtkerkdienst is de mis ter ere van de (weder-) geboorte van Christus, de volgende ochtend. In het oud-Engels was dit de ‘Christes maesse’, wat uiteindelijk is verbasterd naar Christmas, en Kerstmis in het Nederlands. Het woord mis komt van het Latijnse missa wat kerkdienst betekent. Deze missen werden vroeger afgesloten met de Latijnse woorden ‘Ite, missa est’, wat vrij vertaald betekent ‘Ga, de mis is (voltooid)’. Ook in het Duitse woord Messe zie ik de overeenkomst met maesse en missa, want ook een beurs is een bijzondere samenkomst. Voor mij laat het woord ‘mis’ heel mooi zien dat iedereen die denkt tijdens een kerkdienst God te dienen, het mis heeft, want dan wordt uitsluitend de kerk gediend. De kerk is namelijk bedoeld om mensen bij God vandaan te houden. God is aanwezig in ieder van ons, maar dat zal de kerk jou nooit vertellen. Niemand kan dan ook beweren macht over anderen te hebben namens God, zoals Beatrix von Amsberg dat meent te kunnen doen. Feitelijk is zij dus een Godslasteraar, en dat geldt ook voor alle ‘geestelijken’.

Met Kerst vieren we dus de jaarlijkse comeback van het licht. Het duurt echter tot na de lente-equinox voordat er in een etmaal meer licht dan duisternis is. En dat is dan ook precies de werkelijke aanleiding voor het Paasfeest. Paaszondag valt altijd op de eerste zondag na de eerste volle maan volgend op de lente-equinox. Deze viering is daarmee altijd op de Dag van Here Jezus, de zon van God (lees: zondag), in respectvolle afstemming op de cyclus van de maan Luna. We eren daarom (in Nederland) naast de mannelijke zon Helios (op zondag: Paaszondag) ook de vrouwelijke maan Luna (op maandag: Paasmaandag). ‘Eer uw Vader en uw Moeder’ betekent daarom dat we onze activiteiten dienen af te stemmen op de cyclus van zowel onze Vader in de Hemel (de zon Helios) als onze Moeder in de Aarde (in dit geval de maan Luna).

In het Engels wordt het Paasfeest Easter genoemd, want de triomferende Lichtbrenger verschijnt daar boven de horizon (in het oosten, of in the East in het Engels). Een andere verklaring voor deze naamgeving is dat het afstamt van het oude woord Eastre, wat lente betekent. Ook wordt in het Engels de aanduiding van Passover gebruikt, want de lengte van de dagperiode passeert in dat etmaal de lengte van de nachtperiode. Het Engelse Passover, het Hebreeuwse Pesach en het Nederlandse Pasen zijn dus verwijzingen naar het Passeerfeest. We vieren dan dat het licht de duisternis (wederom) heeft gepasseerd of ingehaald. De viering van dit inhalen van de duisternis door het licht vindt in verschillende tradities op verschillende momenten plaats, maar altijd ná de lente-equinox.

Pinksteren is vervolgens altijd precies 7 weken na Pasen. En Hemelvaart is altijd precies 10 etmalen voor Pinksteren. Nadat het licht de duisternis heeft gepasseerd met Pasen (het Passeerfeest), klimt Helios dagelijks hoger aan de hemel. Na dus (7×7–10=) 39 etmalen wordt deze opwaartse vaart in de hemel gevierd tijdens Hemelvaart. Dit zijn precies 3 perioden van 13 etmalen (oftewel een (drie-) éénheid van drie scheppingsoctaven, bestaande uit 8 hele- en 5 halve tonen, zoals uitgelegd in de voorgaande nieuwsbrief). En na 49 etmalen (7 weken van ieder 7 etmalen) vieren we de (hernieuwde) kracht van het zonlicht. Met Pinksteren vieren we immers de uitstorting van de Heilige Geest, waarmee het zonlicht wordt bedoeld. Rond Pinksteren kunnen we weer goed de volle kracht van de uitstralingen van Helios voelen (mits er niet teveel wolken tussen drijven). Voor mensen die willen weten is het dus allemaal niet zo moeilijk om de werkelijke aanleidingen voor deze feesten te begrijpen. Voor gelovigen is het daarentegen allemaal erg verwarrend gemaakt, aangezien de geboorte, de kruisiging en de wedergeboorte van de zon van God verstrooid zijn over het jaar via meerdere feestdagen, terwijl ze feitelijk allemaal plaatsvinden rondom de winterzonnewende (van vandaag).

Geloof jij dat Jezus een mens was die ongeveer twee millennia geleden leefde in het gebied rond de Middellandse Zee dat door de overheersende Romeinen werd aangeduid als Paleastina? Zo ja, dan ben jij dus een gelovige. Je mag gelukkig helemaal zelf weten wat je wel of niet gelooft. Maar weet wel dat je dan dus een blinde gelovige bent (in een Palestijnse man die door het Roomse Rijk zou zijn vermoord in opdracht van het volk van Judea, tegenwoordig aangeduid als de (Asjkenazische) joden). Geloven in Jezus als mens is wetenschappelijk gezien echter precies hetzelfde als geloven in Horus als mens. Beiden zijn namelijk mythen. Het betreffen in beide gevallen verhalen over Hemelse verschijnselen, verteld via menselijke belevenissen (om zo deze Celestijnse kennis aan onwetende mensen door te kunnen geven). Wie gelooft dat Jezus als mens heeft geleefd op deze planeet kan daarom evengoed geloven dat Isis haar in stukken gehakte man Osiris weer in elkaar heeft weten te zetten, om hem vervolgens te voorzien van een kunstpenis, waarmee hij haar kon bevruchten. In Oud Egypte ging Isis dus waarschijnlijk boven op haar man zitten, om hem aldus te berijden, wat allesbehalve een maagdelijke bevruchting genoemd kan worden, in tegenstelling tot de preutse christelijke variant van deze mythe, waar niemand rode oortjes van krijgt.

Zuivere wetenschap biedt ook zelfkennis en gezondheid

Via zuivere wetenschap (of Heelheidswetenschap) kunnen we gaan begrijpen hoe werkelijk alles een samenspel is van Aarde, Lucht, Water en Vuur. Daarom zijn er ook precies vier evangeliën: Mattheus (Aarde), Marcus (Vuur), Lucas (Water) en Johannes (Lucht). Het gaan begrijpen dat Theologie in feite over de Celestijnse dynamiek gaat vormt het centrale thema van wat Astrotheologie wordt genoemd. Dit onderwerp komt ruimschoots aan bod in de cursus ‘Inleiding in de Westerse Astrologie’ die vanaf januari gegeven wordt in het nieuwe Pateo Center in Oudewater (tussen Utrecht en Gouda). Daarbij leer je ook de relatie tussen de sterrenbeelden en de gedeeltes van het fysieke lichaam waar zich het eerste verschijnselen van onbalans (veelal ‘ziekte’ genoemd) voordoen, evenals de één-op-één-relaties tussen de twaalf sterrenbeelden en de twaalf essentiële celzouten die door Wilhelm Heinrich Schüssler (1821 – 1898) in kaart zijn gebracht. Een heel groot deel van zuivere wetenschap kunnen we samenvatten met de hermetische spreuk ‘gelijk boven, zo beneden’. Daarom gaan al die oude geschriften, zoals ook de vier evangeliën, over ‘boven’, opdat we daarmee meer inzicht kunnen verwerven in hoe het hier ‘beneden’ gaat. Het toegankelijk maken van deze kennis vormt het voornaamste doel van het nieuwe Pateo Center (link).

Met warme hartegroet vanuit Zeist,

Johan Oldenkamp

Pateo.nl onthult heelheid