Wat weet jij van EMS (elektro-magnetische straling). Straling die wordt gebruikt om informatie over te zenden. Of dat nou per mobiele telefoon is, of via WiFi-techniek in huis, kantoor of zelfs in scholen. Maar ook de simpele, door ‘iedereen geaccepteerde DECT-telefoons’, zijn uitermate ‘verdacht’..
In het buitenland worden er al maatregelen getroffen, maar hoe zit dat in Nederland? Wat zijn de risico’s? Wat voor schade richt deze straling aan?
Moeten we net zolangs wachten met ingrijpen als bij de gevolgen van asbest en tabak?
Bron: zembla.vara.nl
Houd hem niet tegen je oor, draag hem niet in je binnenzak en leg hem niet vlak naast je op het nachtkastje: de mobiele telefoon. Want de straling die ons mobieltje uitzendt is mogelijk kankerverwekkend, zegt de Wereldgezondheidsorganisatie die vorig jaar onderzoek deed naar gezondheidsrisico’s en mobiel bellen. Het wereldwijd toenemen van hersen- en oortumoren brengt de WHO in verband met langdurig bellen. Vooral kinderen lopen risico, omdat telefoonstraling dieper het kinderbrein binnendringt dan bij volwassenen.
Om kinderen te beschermen hebben landen als Frankrijk en Oostenrijk mobiel bellen op scholen verboden. In Nederland is het opvallend stil. In ZEMBLA aandacht voor de onderschatte gevaren van de mobiele telefoon. “Kinderen lopen grotere gezondheidsrisico’s door het gebruik van een mobiele telefoon dan volwassenen. Dat komt doordat de straling, afkomstig van de telefoon, dieper doordringt in de schedel van een kind dan in de schedel van een volwassene.” Aan het woord is de Belgische kinderoncoloog Stefaan van Gool in deze ZEMBLA-aflevering ‘Ziek van je mobieltje’, die vrijdag 1 juni om 21.20 uur te zien was bij de VARA op Nederland 2.
De namen van onderzoekers die onderzoek deden naar de gevaren van mobiele telefonie. De onderste groep ’toonde’ aan dat mobiele telefonie geen gevaar is voor de gezondheid. Maar als onderzoek dat gesponsord is door de telecom-industrie rood wordt aangegeven, blijkt dat relatief váker positieve resultaten tevoorschijn te komen over de schadelijkheid van mobiele telefonie in de onderste groep….? Raar hè? Het blijkt maar weer eens: je hebt de waarheid, leugens, heftige leugens en statistieken..
Volgens deze professor Van Gool, die als kinderoncoloog verbonden is aan de Universiteit van Leuven en tevens de Belgische Gezondheidsraad adviseert, is vooral het gebruik van een mobiele telefoon door kinderen riskant: ‘Kinderen worden veel blootgesteld en ook veel langer. Wat de gevolgen daarvan gaan zijn, weten we pas binnen vijftig, zestig jaar. Dus je kunt eigenlijk zeggen: dit is een megagroot experiment.’
Mogelijk kankerverwekkend
Vorig jaar classificeerde de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) de blootstelling aan de straling van mobiele telefoons als ‘mogelijk kankerverwekkend’, nadat een werkgroep van 30 wetenschappers uit 14 landen een aantal wetenschappelijke studies had beoordeeld (een zogenaamde PEER-review), die een verband tussen kanker en het gebruik van mobiele telefoons aantonen..! Daarom hebben verschillende Europese landen uit voorzorg maatregelen genomen om hun burgers tegen overmatige blootstelling van straling te beschermen. Zo is het in Frankrijk sinds 2010 om gezondheidsredenen voor kinderen tot 14 jaar verboden om op school een mobiele telefoon te gebruiken. Wist jij dat..?
En landen als België, Duitsland en Engeland informeren hun bevolking over de gezondheidsrisico’s van mobiele telefoons en geven advies hoe de blootstelling aan straling kan worden verminderd. Ook in Israël werd in maart dit jaar een wet aangenomen die bepaalt dat mobiele telefoons, maar ook reclame-uitingen, een waarschuwende tekst moeten bevatten dat een mobiele telefoon straling genereert die schadelijk is voor de gezondheid, met name voor kinderen.
En Nederland..? Dat doet niets..!
De Nederlandse overheid neemt geen voorzorgsmaatregelen uit vrees voor onnodige onrust. In ZEMBLA zegt professor E. Lebret van het Kennisplatform Elektromagnetische Velden dat er geen onomstotelijk bewijs is dat mobiel bellen tot schadelijke gezondheidseffecten leidt.
‘Als je er zo weinig over weet, dan maak je mensen onnodig ongerust als je vanuit voorzorg actief informatie gaat verspreiden’
aldus Professor Lebret.
En risico-onderzoeker dr. J. van der Sluijs van de Universiteit van Utrecht keurt de behoudende houding van het Kennisplatform af. ‘Ik zou als burger eerder in paniek zijn als de overheid stelselmatig waarschuwingen negeert en de gezondheid van de bevolking niet serieus neemt’, zegt Van der Sluijs in ZEMBLA.
Onverantwoord
Ook de Amerikaanse epidemioloog prof. dr. D. Davis, medeoprichter en voormalig directeur van het Centrum voor Milieu-Oncologie van de Universiteit van Pittsburgh, vindt de opstelling van het Kennisplatform onverantwoord. Haar woorden zouden als een hamerslag bij iedere Nederlander aan moeten komen: ‘De Nederlandse bevolking heeft het recht te weten waarom Belgen en Fransen verteld is hun kinderen tegen straling te beschermen. Het idee dat je mensen niet vertelt dat er mogelijk risico’s zijn, getuigt niet van respect voor hun integriteit en hun recht op informatie’, aldus Davis.
Zij schreef in 2010 de bestseller ‘Disconnect: The Truth About Cell Phone Radiation’. Davis was de afgelopen maand – op uitnodiging van verschillende landen – in Europa om voorlichting te geven aan overheden over hoe zij de blootstelling aan straling van draadloze apparatuur kunnen verminderen. Nederland heeft haar niet uitgenodigd.
Is het fenomeen elektrogevoeligheid zo ver gezocht?
Eigenlijk niet. Van sommige dieren zoals vogels en bijen is geweten dat ze over een goed functionerend en uiterst gevoelig ‘elektroreceptief systeem’ beschikken, waardoor ze het (zeer zwakke) magnetische veld van de aarde kunnen waarnemen om zich op basis hiervan te oriënteren. Dit elektroreceptief (of magnetosensorisch) vermogen berust op de aanwezigheid van ‘magnetiet’ in de weefsels; een sterk geleidend mineraal dat in zeer grote mate in staat is om elektromagnetische straling te absorberen en te geleiden.
Als men dan weet dat ook de mens afstamt van een diersoort met een sterk ontwikkeld elektroreceptief systeem (cfr. studie van Modrell et al. gepubliceerd in Nature vorig jaar) en dat de menselijke hersenen royaal zijn voorzien van magnetiet, is het dan zo verbazingwekkend dat mensen gevoelig kunnen zijn voor elektromagnetische velden? Het fenomeen elektrogevoeligheid is zeker nog niet helemaal begrepen, maar het weglachen heeft minder te maken met een open, wetenschappelijke ingesteldheid, ontvankelijk voor (onverwachte) nieuwe inzichten en bevindingen, dan met het dogmatisch vasthouden aan a priori’s en een macho-achtige lacherigheid, zoals die jammer wel vaker voorkomt bij skeptici.
Bron: wanttoknow.nl